Amelia

moim zadaniem Michal_g ma rację...wszystko zależy od sytuacji...ale też patrząc na to z drugiej strony...ja wychodzę z założenia że broń i amunicja powinna być traktowana z podejściem nastolatka do prezerwatywy-lepiej mieć a nie potrzebować, niż potrzebować a nie mieć... Oczywiście kwestia budżetu MON jest ważna (wszyscy wiemy jakie są nakłady pieniężne na naszą armie)ale czy życie człowieka nie jest przypadkiem bezcenne? :roll: Wydaje mi się że wszyscy żołnierze wp biorący udział w misjach poza granicami naszego kraju powinni dysponować najlepszym ekwipunkiem...Co zaś sie tyczy służby z

Prawda to jest!Ja po przebyciu naprawde dłuuugiego i wyczerpujacego szkolenia, posiadając po takowym naprawde duuzo wiedze teoretyczna gdy pierwszy raz pojechałem na zawody zdobyłem 3 na 5mozliwych fragów....(jednemu typowi kregosłup złamałem....unny sie wykrwawił a trzeci sie udusił swoimi wymicinami)...no coz zycie potrafi byc na prawde brutalne...dlatego warto cwiczyc!!!i jezdzic zabijac ludzi na zawodach, gdzie trup czasem z usniechem wsataje mowi Ci co zle zrobiłes:D

Moi drodzy medycy...chciał bym jeszcze wspomniec ze nawet najlepiej wyposarzona apteczka nie jest w stanie nikomu pomoc jesli nie jest sie odpowiednio przeskolonym i nie ma sie praktyki.... Proponuje wiec wszystkim zainteresowanym udzielaniem pierwszej pomocy zorientowac sie gdzie mozna by odbyc kurs zwiazany z takowa tematyka. Ja sam uczyłem sie pierwszej pomocy ok 2 lat...jezdziłem na zawody a i tak gdyby sie komus cos powaznego stało miał bym zapewne niesamowitego pietra...ja wiem ze my tu mowimy o jakis niezbyt ciezkich urazach typu otarcia i lekkie przeciecia...ale licho nie spi.