Konflikty Zbrojne na Świecie.

[ziemniacek]

Jak by ktoś był zainteresowany mogę prowadzić taki temat.

Myślę że wątek jest do tego idealny.

A jestem w sumie w miarę na bieżąco.

 

Mapki,Filmiki,Opisy,Ofensywy,Zdjęcia Uzbrojeń.

 

Co tam znajdę to mogę wrzucić.

Materiały propagandowe także.

 

Na początek kilka mapek z obecnej sytuacji.

Nie we wszystkich krajach jest to dobrze aktualizowane ale nowszych nie ma.

 

Syria:

 

 

Irak:

 

 

 

Syria & Irak:

 

 

 

 

Afganistan:

 

 

Libia:

 

 

 

Somalia:

 

 

Jemen:

 

 

 

Nigeria:

 

 

Afryka Sub Saharyjska oraz inne kraje Afrykańskie:

 

 

Synaj:

 

 

 

Nagorno-Karabah

 

 

Państwo Arak vs Myanmar

(Rohingya)

 

 

Filipiny:

 

 

Ukraina:

 

 

Kashmir:

 

 

Kolumbia:

(Obecnie konflikt zakończony złożeniem broni przez FARC)

 

 

 

To chyba tyle z teraźniejszych konfliktów zbrojnych.

Mógłbym jeszcze znaleźć mapkę z wojny domowej w Indiach i ewentualnie w Pakistanie.

 

No co tu jeszcze można dodać.

Protesty w Iranie ?

 

 

Ewentualnie wojnę narkotykową w Meksyku (W sumie tam też giną ludzie)

 

 

A dla wszystkich fanów Air-softu bonusik ode mnie:

 

Edited March 21, 2018 by ziemniacek

[Yahalom]

Jakieś źródło? Komentarz? Cokolwiek poza "mapkami"?

[ziemniacek]

Źródła jest tyle że by strony zabrakło.

Więc nie wiem czy jest sens pisania źródła do każdej informacji i każdego miejsca zdarzenia na mapie na przestrzeni kilkunastu czasem lat.

Co do komentarza mogę napisać co i jak.

O ile ktoś będzie zainteresowany.

Reszta tak samo w zależności od tego co mogę pokazać (wojna to śmierć na niektórych np materiałach może być ona ukazana).

Jeśli ktoś chce źródła to mogą to być źródła dżihadystów (pytanie czy można).

I inne takie smaczki.

Przeważnie jak prowadziłem takie tematy (przeglądam sprawy militarne codzienne) to nie wklejało się źródeł bo było zbyt dużo roboty z tym i nie zawsze można było.

Bo np źródło zdobycia danego miasta linkowałem ze stron Państwa Islamskiego.

 

Kwestia zainteresowania tematem.

Co do źródeł mogę poglądowo wrzucać żeby ktoś sobie mógł to weryfikować.

Ale wiadomo najlepsza weryfikacja jest... będąc na miejscu.

 

Dla sprawdzenia chociażby moderacji i tego czy można coś takiego wrzucać wrzucam Zasadzkę na Żołnierzy Amerykańskich w Nigrze przez oddziały Państwa Islamskiego.

Dość głośna sprawa ostatnio.

 

Muzyka i dźwięk jest oryginalna bo widziałem oryginalne wideo od ISIS.

 

UWAGA WIDEO JEST PRZEZNACZONE DLA LUDZI PEŁNOLETNICH !

 

<nie, nie można>

 

I tu rodzi się pytanie co można a czego nie można.

 

Mogę to tak rozpisać żeby każdy przeciętny Świeżak zrozumiał o co w tym wszystkim chodzi.

Edited May 1, 2018 by OFF

[Yahalom]

Wrzucasz Niger. Może warto by opisać o co chodzi w działaniach AFRICOM?

Jakie siły są tam skierowane?

Z kim współpracują? Jakiego rodzaju działania podejmują?

 

Propagandówki islamskiej nie wrzucaj - te same materiały, z pełnym tłem zdarzenia są często retransmitowane przez media:

 

Generalnie polecam program lecący od niedawna na National Geographic:

http://mediapl-ngc.natgeotv.com/26199-pieklo-widziane-z-bliska-wojna-pod-kontrola-w-lutym-na-kanale-national-geographic

[ziemniacek]

Spokojnie po kolej.

 

Opisze AFRICOM,

Operacje Barkhane

Oddziały MINUSMY i na czym to polega czy chociażby AFISMA

 

I kto jest ich przeciwnikiem czyli AQIM oraz JNIM.

 

Wszystko w swoim czasie.

Najpierw porobię strony konfliktu dla każdego konfliktu.

Potem jaka jest sytuacja obecnie.

Kto z kim walczy jakie kto ma sojusze.

O czego się zaczęło i takie tam.

Ale to już nie dzisiaj.

[zbojcerz_hegemon]

Jesteś mistrzem w śmieceniu na tym forum...

[ziemniacek]

1. Syria

 

Geneza konfliktu:

 

W 2011 w Syrii rozpoczęło się antyrządowe powstanie. Jego przyczyną były autorytarne rządy Baszara al-Asada. Inspiracją dla Syryjczyków do protestów, a następnie zbrojnego wystąpienia były udane rewolucje w Tunezji, Egipcie oraz wojna domowa w Libii (tzw. arabska wiosna).

 

Pierwsze protesty na fali tunezyjskiej rewolucji miały miejsce 26 stycznia 2011. Powstanie wybuchło 15 marca 2011, kiedy odbyły się wielotysięczne demonstracje w różnych syryjskich miastach. W reakcji na demonstracje władze syryjskie nakazały siłom bezpieczeństwa krwawo tłumić powstanie, w wyniku czego ginęły setki cywilów w całym kraju. W miastach ruchowi oporu odcięto dostęp do wody oraz elektryczności. Ponadto siły bezpieczeństwa konfiskowały dobra cywilne oraz żywność.

 

Strony konfliktu:

 

Syryjskie Siły Rządowe

 

Wsparcie:

1. Federacja Rosyjska
    
   
2. Hezbollah
    
   
3. Szyiccy bojownicy z Jemenu,Iraku,Afganistanu
   

Syryjska Opozycja

 

Opozycja jednak jest bardzo podzielona i składa się z kilku odłamów.

Główne odłamy Syryjskiej Opozycji to:

 

- Syryjski Front Wyzwolenia (Narodowego) czyli Jabhat Tahrir Suriya

 

Sojusznicy:

1. Ahrar al-Sham
    
   
2. Nour al-Din al-Zenki
    
   
3. Armia Mudżahedinów
    
   
4. Legion Sham
   

Oraz:

 

- Tahrir al-Sham znane nam jako Hay’at Tahrir al-Sham

 

Sojusznicy:

1. Islamistyczna Partia Turkiestanu
    
   
2. Front Al Nusra znane nam jako Jabhat al-Nusra
    
   
3. Islamistyczny Ruch Uzbekistanu
   

Trzecią największa organizacją Syryjskiej Opozycji jest Jaysh al-Islam.

To organizacja która zrzesza bojowników głównie na południu Syrii w tamtejszych enklawach.

 

Ich sojusznikami jest Islamski Front (Harakat Ahrar al-Sham al-Islamiyya) który wchodzi w skład Syryjskiego Frontu Wyzwolenia.

 

Cały Syryjski Front Wyzwolenia ma około 20tysięcy bojowników (Rozmieszczonych w różnych enklawach)

W samym Idlib jednak jest ich około tysiąca.

Dla porównania Hay’at Tahrir al-Sham posiada około 1,5tysiąca bojowników i 30 czołgów

 

Bastionem Syryjskiej Opozycji jest prowincja Idlib na zachód od Aleppo.

 

Obecna mapka z posiadaniem Syryjskiej Opozycji w tym rejonie:

 

 

Legenda:

 

Czerwony - Syryjskie Siły Rządowe

Żółty - Kurdowie

Ciemny Zielony - Hay’at Tahrir al-Sham

Jasny Zielony - Jabhat Tahrir Suriya

 

Państwo Islamskie

 

Da’isz bo tak nazywa się w języku arabskim Państwo Islamskie de facto nie posiada sojuszników w Syrii.

Utrzymuje kontakty z:

 

Ansar al-Islam (Libańscy Ekstremiści)

Fatah al-Islam (Iraccy Ekstremiści)

 

Posiada także tzw "Foreign fighters" czyli zagranicznych ochotników.

Ich liczba szacowana jest na około 12 tysięcy bojowników chodz niektóre dane mówią nawet o 30 tysiącach bojowników.

Samo Państwo Islamskie posiada od 5 do 10 tysięcy bojowników w samej Syrii.

 

Kurdowie

 

Kurdowie dzielą się na 3 odłamy.

W tym 2 w samej Syrii.

 

Są to:

1. - Powszechne Jednostki Ochrony
    
   
2. - Demokratyczne Siły Syryjskie
    
   
3. - Iracki Kurdystan (Ale o nich się zajmiemy w innej częsci opisującej Irak)
   

Powszechne jednostki ochrony posiadają także milicje Kobiecych jednostek ochrony składających się tylko z kobiet.

 

Siły Kurdów są następujące:

 

Powszechne Jednostki Ochrony - 24 tysiące bojowników i bojowniczek.

Demokratyczne Siły Syryjskie - 60 tysięcy bojowników.

 

Obecna Sytuacja.

 

Cała mapa Syrii:

 

 

 

Oraz poszczególne obszary.

 

Prowincja Idlib (Bastion Syryjskiej Opozycji)

 

 

Prowincja Aleppo (Środkowa Syria)

 

 

Prowincja Daraa (Południowo-Zachodnia Syria)

 

 

Syryjska Pustynia (Południowa Syria)

 

 

Granica z Izraelem (Zachodnia Syria)

 

 

Na połnoc od Homs (Zachodnia Syria)

 

 

Wschodni Damaszek

 

 

Południowy Damaszek:

 

Czerwony Syryjska Armia Rządowa

Zielony - Tahir Al Sham

Czarny - Państwo Islamskie

 

 

Deir Ez Zoir i okolice:

Czerwony - Siły Rządowe Syrii

Szary (Czarny) - Państwo Islamskie

Żółty - Kurdowie

 

 

Oraz rzut na cała prowincje:

 

 

To by było na tyle jeśli chodzi o Syrie.

Następny temat Irak.

Aktualności z Syrii będą jak wszystkie konflikty napisze.

A dzieje się oj dzieje...

Edited March 25, 2018 by ziemniacek

[Yahalom]

Eeee, a USA? Brytyjczycy?

[ziemniacek]

Eeee, a USA? Brytyjczycy?

 

No tak...

 

Oficjalnie w Iraku znajduje się 5262 amerykańskich żołnierzy, a w Syrii — 503

Zapomniałem napisać że Kurdów wspierają Stany Zjednoczone.

A Syryjską Opozycje koalicja państw Europejskich takich jak Wielka Brytania,Francja oraz Arabia Saudyjska czy Izrael.

 

A i jeszcze o Turkach zapomniałem napisać.

 

Brytyjski SAS (Special Air Service)

 

 

Drobna nieuwaga.

Nie mogę edytować poprzedniego więc nadrobię jak będą aktualności.

Edited March 26, 2018 by ziemniacek

[ziemniacek]

2. Irak

 

Geneza Konfliktu:

 

Po wycofaniu się amerykańskich sił okupacyjnych w grudniu 2011 sytuacja w kraju była daleka od stabilnej. Głównym problem były spory na tle religijnym, które szargały krajem. Mimo tego amerykańska administracja rządowa podkreślała swoje sukcesy w walce z terrorystami, dodając, że siatka Al-Ka’idy w Iraku została zdziesiątkowana. Konflikt religijny był obecny także na najwyższych szczeblach władz. Dzień po wycofaniu się ostatniego amerykańskiego żołnierza z Iraku, 19 grudnia 2011, szyickie władze wydały nakaz aresztowania sunnickiego wiceprezydenta Iraku Tarika al-Haszimiego pod zarzutem planowanych zamachów bombowych na rząd al-Malikiego. Ponadto oskarżono go o współudział w zabójstwach. Prokuratorzy zarzucali mu powiązania z zabójstwami 150 osób w okresie po obaleniu Saddama Husajna. W chwili wydania nakazu, udał się na terytorium autonomicznego Kurdystanu, a następnie wyjechał do Kataru, chroniąc się ostatecznie w Turcji, której władze odmówiły jego wydania. W toku jego procesu skazano go zaocznie na pięciokrotną karę śmierci przez powieszenie. Rok później irackie siły specjalne aresztowały sunnickiego ministra finansów Rafiego al-Issawiego.

 

Sytuacja polityczna i marginalizacja jednostek sunnickich przekładała się to na nastroje społeczeństwa. Mianowicie 21 grudnia 2012 rozpoczęła się druga faza protestów antyrządowych. Ludzie nawoływali do obalenia rządu al-Malikiego. Punktem kulminacyjnym protestów była pacyfikacja Hawidży, kiedy to w dniach 23-26 kwietnia 2013, siły bezpieczeństwa stłumiły sunnickich demonstrantów, zabijając 50 i raniąc 110. Rozprawa z Hawidży wywołała falę niezadowolenia wśród sunnitów, według których szyicki rząd stracił legitymizację. Ponadto 28 grudnia 2013 roku irackie siły specjalne zaaresztowały jednego z najbardziej wpływowych sunnickich parlamentarzystów Ahmeda al-Alwaniego, zabijając przy tym jego brata oraz pięciu strażników.

 

W proteście przeciwko działaniom władz, 44 parlamentarzystów sunnickich złożyło swe mandaty. Ponadto sunnickich demonstrantów zaczęły wspierać grupy ekstremistyczne, przeprowadzające niemal codziennie ataki na szyitów. Wobec tego Irak stanął na progu wojny domowej. Skala przemocy w Iraku w 2013 była najgorsza od apogeum niewypowiedzianej wojny domowej sunnitów z szyitami w Iraku w latach 2006-2007. Wówczas zachodnia koalicja okupująca Irak, ze Stanami Zjednoczonymi na czele, nawiązały współpracę wojskową z umiarkowanymi sunnickimi bojówkami, co pozwoliło względnie ustabilizować sytuację w kraju. Bojówki, które w głównej mierze przyczyniły się do zwalczenia Islamskiego Państwa w Iraku oraz tłumiły szyickie powstania, po wycofaniu się Amerykanów z Iraku, zostały rozwiązane przez rząd al-Malikiego, który w paramilitarnych formacjach dopatrywał się zagrożenia.

 

Konflikt religijny w Iraku był napędzany ponadto przez wojnę domową w Syrii, gdzie przeciwko rządzącym alawitom walczyli sunnici, w tym radykalne grupy dżihadystyczne z ugrupowaniem Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie (ISIS) na czele. Ekstremiści opanowali północne regiony Syrii, wdając się w walkę nie tylko z syryjskimi siłami rządowymi, ale również Kurdami. Stojący na czele ISIS Abu Bakr al-Baghdadi, początkowo współpracował z syryjskimi ekstremistami z ugrupowania Dżabhat an-Nusra, którzy przyrzekali lojalność Al-Ka’idzie. Jednak al-Baghdadi nie stosował się do poleceń lidera światowej siatki terrorystycznej Ajmana az-Zawahiriego. Zawahiri nakazywał Baghdadiemu m.in. skoncentrować swoje siły w Iraku, z kolei iracki watażka ogłosił fuzję ugrupowań, na co nie godziło się centralne dowództwo Al-Ka’idy.

 

W związku z tym wraz z początkiem 2014 na „terenach wyzwolonych” przez rebeliantów na północy Syrii, rozpoczęła się otwarta wojna między Islamskim Państwem w Iraku i Lewancie i pozostałymi sunnickimi organizacjami bojowymi wchodzącymi w skład Wolnej Armii Syrii, Frontu Islamskego. W toku walk, przeciwko ISIS wystąpił Dżabhat an-Nusra, czyli syryjska odnoga Al-Ka’idy na ziemiach syryjskich. Jednocześnie Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie podjęło insurekcję w irackiej prowincji Al-Anbar.

 

Geneza powstania Kurdystanu:

 

Po wybuchu sunnickiej rebelii w 2014 roku i ogłoszeniu przez dzihadystów Państwa Islamskiego na północy Iraku i wschodzie Syrii, Kurdowie opanowali opuszczony przez armię rządową region Kirkuku, do którego rościli sobie pretensje. Rząd Iraku, oskarżając autonomię kurdyjską o wsparcie dżihadystów, zaprzestał przekazywania Kurdystanowi dochodów z ropy naftowej. Kurdowie wycofali ministrów z koalicyjnego rządu Iraku, a prezydent Dżalal Talabani zaprzestał wykonywania swoich obowiązków.

 

Armia kurdyjska (tzw. peszmergowie) skutecznie odparła ataki Państwa Islamskiego i aktualnie sprawuje pełną kontrolę nad niemal całym północnym Irakiem.

 

Strony Konfliktu:

 

Iracka Armia

 

Wsparcie:

 

- Armia Strażników Rewolucji Islamskiej (Iran)

- Stany Zjednoczone

 

Peszmergowie

 

Wsparcie:

 

- Francja

- Australia

- Turcja

- Koalicja Państw Europejskich takich jak Hiszpania czy Włochy

 

Natomiast warto zaznaczyć że Iracki Kurdystan nie posiada de-facto żadnego sensownego wsparcia militarnego.

 

Ostatnią stroną konfliktu w Iraku jest Państwo Islamskie ale ze względu na brak jakichkolwiek zdobyczy terytorialnych oraz braku faktycznej siły w tym kraju nie ma sensu się wywodzić nad jego działaniami.

 

Warto tylko zaznaczyć że ISIS planowało przejąć kontrole (w tym roku) nad miastem Samarra (które już raz zdobyli w 2014 roku).

Ale Irackie Siły Bezpieczeństwa zapobiegło ewentualnemu atakowi.

 

Obecnie Siły Państwa Islamskiego ograniczają się do zamachów terrorystycznych w kraju.

 

Liste tylko w tym roku możecie zobaczyć chociażby tutaj:

(To tylko jedna prowincja ale w której są najczęściej spotykani)

 

https://sethfrantzma...uk-hawija-area/

 

Obecna Sytuacja.

 

Wojna w Iraku należy do "dziwnych wojen" ze względu na to że jedna i druga strona nie do końca planuje się ze sobą bić.

Irackiemu Kurdystanowi zależy na niepodległości.

Natomiast Iracka Armia nie chce wyjść na agresora.

 

W Październiku 2017 roku Iracka Armia wypowiedziała wojnę Irackiemu Kurdystanowi i rozpoczęła szeroko zakrojoną operacje w celu odbicia kilkunastu ważnych strategicznych punktów w północnym Iraku.

 

Między innymi zajęła ważne miasto Kirkuk:

 

 

Oraz plan całej ofensywy:

 

 

Dyplomacja:

 

Największy absurdem dyplomacji w Iraku jest sytuacja Kurdystanu.

Oprócz baz koalicji międzynarodowych jedyne państwo które przysłało kontyngent wojskowy do Irackiego Kurdystanu jest... Turcja.

Która przy okazji jest wrogo nastawiona do Kurdów.

 

Dyplomacja w Iraku i przy okazji Syrii wygląda tak:

 

 

 

Żeby dodać absurdu do tej sytuacji warto zaznaczyć że od 1991 roku Turcja jest w stanie konfliktu z Pracująca Partią Kurdystanu (PKK)

 

https://en.wikipedia...n_Northern_Iraq

 

I żeby było mało posiada na terenie Irackiego Kurdystanu swoje własne bazy militarne.

 

Które to są atakowane przez PKK.

 

http://ekurd.net/pkk...stan-2018-02-14

 

Mapka rozmieszczenia Tureckich baz w Irackim Kurdystanie:

 

 

Na koniec żeby jednak wyjaśnić paradoks tej sytuacji dodam że w grudniu 2017 roku doszło do masowych protestów w Irackim Kurdystanie.

 

Ludzie wyszli na ulice i stworzyły się dwa obozy władzy.

Mapka protestów:

 

 

Na dzień dzisiejszy Iracki Kurdystan mimo że działa jako wspólna całość jest podzielony na dwa odłamy.

 

- Demokratyczna Parti Kurdystanu

- Patriotyczna Unia Kurdystanu

 

Oba odłamy korzystają z jednej Armi Peszmergów którzy liczą około 50tysięcy Bojowników.

Natomiast na terenie Irackiego Kurdystanu jest tez 3 partia Komunistyczna (PKK) i to ona jest zwalczana przez Tureckie Siły Zbrojne.

Trzeba jednak pamiętać że Turcy chcą zniszczenia...wszystkich Kurdów o czym chyba sami Kurdowie mogą nie wiedzieć.

 

To by było na tyle jeśli chodzi o Irak.

Kolejny temat to analogicznie tak jak wklejałem mapki czyli... Afganistan.

 

Aktualności jak skończe opisywać wszystkie konflikty.

Edited March 26, 2018 by ziemniacek

[ziemniacek]

3. Afganistan

 

Geneza Konfliktu:

 

Pod koniec lat 90. do Afganistanu przybył poszukiwany przez USA w związku z oskarżeniami o terroryzm Osama bin Laden, a talibowie, rządzący Afganistanem od 1997, z którymi łączył go radykalizm poglądów, udzielili mu gościny. Już w 1998 r. USA zażądały jego wydania za zamachy w Kenii i Tanzanii. Talibowie odmówili, zapewniając jednocześnie Al-Ka’idzie ochronę i logistykę dla baz szkoleniowych organizacji w tym kraju. W sierpniu 1998 na jeden z obozów należących do organizacji bin Ladena spadły amerykańskie pociski typu Tomahawk. W listopadzie 1999 r. ONZ nałożyła na Afganistan sankcje ekonomiczne, również żądając wydania bin Ladena. Sankcje wzmocniono w styczniu 2001 r. (m.in. zakazem sprzedaży broni do Afganistanu).

 

11 września 2001 roku terroryści z organizacji Al-Ka’ida dokonali zaplanowanego i koordynowanego z terytorium Afganistanu ataku na terytorium USA. Następnego dnia – 12 września – Rada Północnoatlantycka, najwyższe ciało decyzyjne NATO, oświadczyła, że jeśli zostanie ustalone, że atak przeciwko Stanom Zjednoczonym był kierowany z zagranicy, zostanie on uznany za działanie spełniające warunki artykułu 5 Traktatu Waszyngtońskiego (Północnoatlantyckiego) – zobowiązującego do kolektywnej obrony państw członkowskich Sojuszu Północnoatlantyckiego, najważniejszego artykułu traktatu powołującego NATO. 2 października 2001 roku, wszystkie państwa członkowskie NATO oficjalnie uznały, że warunki artykułu 5 traktatu zostały spełnione, co z mocy prawa oznaczało wejście w życie wynikającej z traktatu „klauzuli zobowiązaniowej”, co zobowiązało wszystkie kraje sojuszu do udzielenia Stanom Zjednoczonym niezbędnej pomocy.

 

20 września 2001 r., w trakcie sesji Kongresu, Prezydent Stanów Zjednoczonych George W. Bush postawił władzom Afganistanu ultimatum:

 

Wydać Stanom Zjednoczonym liderów Al-Ka’idy przebywających na terytorium Afganistanu,

uwolnić wszystkich uwięzionych obcych narodowości, w tym 16 obywateli amerykańskich,

zapewnić ochronę zagranicznym dziennikarzom, dyplomatom i osobom niosącym pomoc humanitarną,

zamknąć obozy treningowe organizacji terrorystycznych,

udostępnić Stanom Zjednoczonym pełen dostęp do obozów treningowych organizacji terrorystycznych celem weryfikacji ich zamknięcia.

 

21 września 2001 r. przedstawiciele Talibanu w ambasadzie w Pakistanie odrzucili ultimatum Busha.

 

Celem inwazji na Afganistan było rozbicie i rozbrojenie wojsk podległych rządowi talibów, ustanowienie kontroli nad krajem, zainstalowanie tam demokratycznego rządu oraz zapewnienie warunków odbudowy kraju.

 

Strony Konfliktu:

 

Rząd Afgański

 

Wsparcie:

 

- Stany Zjednoczone

- Wielka Brytania

- Francja

 

Ale tylko Stany Zjednoczone dają wsparcie czysto militarne.

 

Talibowie

 

Wsparcie:

 

- Islamski Ruch Uzbekistanu (Po Lojalności dla Państwa Islamskiego zadeklarował ponownie Lojalność Al Kaidzie)

- Tehrik-i-Taliban Pakistan

 

Sytuacja z Al Kaida jest dość jasna po interwencji NATO w 2001 roku Al Kaida zniknęła z terenów Afganistanu.

Obecnie daję doradztwo Talibom "na odległość".

 

I tutaj drobna uwaga dla wszystkich bo często się z tym spotykam.

Al Kaida to nie Talibowie.

To kompletnie inne odłamy Muzułmańskiego Radykalizmu.

 

O różnicach między taktykami ISIS Al Kaidy i Talibów możecie przeczytać tutaj:

 

http://www.defence24...bnacy-talibowie

 

Państwo Islamskie

 

IS nie posiada żadnego wsparcia militarnego na terenie Afganistanu.

 

Obecna Sytuacja:

 

Na dzień dzisiejszy Afganistan jest podzielony jedną wielką siatka terenów zajmujących się naprzemiennie przez Talibów i Rząd Afgański.

Sugeruje się że Talibowie posiadają 40% terytorium Afganistanu.

Od około 5lat liczba procent zajmowanych terenów przez Talibów stale rośnie jednakże nie są to tereny silnie uprzemysłowione czy mające jakiejś strategiczne znaczenie.

 

Poniżej mapki prowincji w których są najczęściej walki

 

Na początek prowincja Helmand:

(Jeden z Bastionów Talibów to tam także spadały najczęściej Helikoptery USA)

 

 

 

Prowincja Nangarhar

(Tutaj stacjonowali Polscy Żołnierze oraz tylko w tej prowincji znajduję się Państwo Islamskie)

 

 

Prowincja Kunduz:

 

 

Prowincja Farah:

 

 

17 lat trwa wojna USA z Talibami i póki co zakończenia nie widać.

To jedyny konflikt obecnie na świecie w którym USA nie jest w stanie skutecznie zakończyć wojny.

 

Liczba żołnierzy Amerykańskich w Afganistanie to 17tysięcy

 

Siły Rządowe Afganistanu posiadają około 350tysięcy żołnierzy.

 

Natomiast Talibowie od 40 do 70tysięcy bojowników.

 

Kolejny konflikt to... Libia.

Edited March 26, 2018 by ziemniacek

[ziemniacek]

4. Libia

 

Geneza Konfliktu:

 

U podstaw tego konfliktu leży destabilizacja sytuacji politycznej po obaleniu wieloletniego przywódcy kraju, pułkownika Mu’ammara al-Kaddafiego oraz dążenia różnych grup do przejęcia władzy w kraju.

 

Nowe władze przejściowe miały zadanie przeprowadzić transformację ustrojową oraz rozbroić rebelianckie bojówki walczące podczas wojny domowej. Cel ten nie został osiągnięty, decentralizacja władzy doprowadziła do starć pomiędzy zwalczającymi się lokalnymi grupami, zaniechanie powołania państwowych sił zbrojnych osłabiło pozycję rządu. Wybory parlamentarne 7 lipca 2012 roku wyłoniły Powszechny Kongres Narodowy, w którym większość miejsc zajęli islamiści. W następstwie wyborów parlamentarnych 25 czerwca 2014 roku sformowano nowy parlament – Izbę Reprezentantów, w której skład weszli głównie laiccy politycy. 5 sierpnia 2014 roku szefem Izby Reprezentantów i głową państwa został Akila Salih Isa. Powszechny Kongres Narodowy początkowo miał ulec rozwiązaniu, po tym jak wyłoniono Izbę Reprezentantów, która ze względu na konflikt wewnętrzny w kraju za siedzibę przyjęła Tobruk a nie kontrolowaną przez islamistów stolicę Trypolis. Przez to członkowie starego parlamentu stwierdzili, że nowy parlament jest nielegalny i to Powszechny Kongres Narodowy jest jedynym legalnym organem władzy. Ten spór przekształcił się w wojnę pomiędzy dwoma zwalczającymi się parlamentami. W trakcie jej trwania na terenie Libii własną operację rozpoczęło Państwo Islamskie.

 

Strony Konfliktu:

 

Libijska Armia Narodowa

 

Wsparcie:

 

- Egipt

- Zjednoczone Emiraty Arabskie

- Federacja Rosyjska

- Algieria

- Arabia Saudyjska

- Jordania

- Stany Zjednoczone

 

Rząd Jedności Narodowej

 

Wsparcie:

 

- Katar

- Sudan

- Czad

- Turcja

 

Od Rządu Jedności Narodowej oderwał się Rząd Ocalenia Narodowego który obecnie nie ma żadnego wsparcia.

 

Państwo Islamskie

 

Wsparcie:

 

- Harakat asz-Szabab al-Mudżahidin znane nam jako Asz-Szabab

- Ansar asz-Szari’a

- Al-Ka’ida Islamskiego Maghrebu

- Al-Ka’ida Półwyspu Arabskiego

 

To jedyny kraj w którym Al Kaida i Państwo Islamskie skutecznie ze sobą współpracują.

Państwo Islamskie w Libii reprezentuje: Rada Szura Mudżahedinów w Dernie

 

Berberowie

 

Brak jakiegokolwiek wsparcia.

Wiele instytucji czy agencji medialnych lub rządowych zapomina że w ogóle istnieją.

Utrzymują dobre kontakty z Tuaregami.

 

Tuaregowie

 

Oprócz dobrych kontaktów z Berberami (są grupami pokrewnymi) mają także kontakt z... Kurdami.

Tuaregowie wywodzą się z Narodowego Ruch Wyzwolenia Azawadu.

 

 

Obecna Sytuacja:

 

Obecna mapa Libii wygląda tak:

 

 

Kilka tylko spraw dotyczących tej mapki.

Państwo Islamskie występuje też w okolicach miasta Syrty.

Kontroluje "troche" terenów na południe od lotniska " Qardabiya".

Oraz to że Berberowie których tutaj nie ma żyją na terenach Tuaregów.

Natomiast tereny Al Kaidy są głównie zamieszkanie przez Berberów i faktycznie to bardziej Berberowie sprawują nad nimi kontrole niż Al Kaida.

Sprawa z Berberami jest o tyle ciekawa że poszła informacja jakoby Berberowie złożyli broń Libijskiej Armii Narodowej.

Dlatego tez są ciągle pomijani w tamtejszym konflikcie.

Tak czy siak ta sprawa jest nie do końca rozwiązana.

 

Na zakończenie dodam że na terenie Libii działaja oddziały AFRICOM - czyli jednostki Stanów Zjednoczonych.

 

 

 

Kolejny konflikt - Somalia.

Edited March 26, 2018 by ziemniacek

[MarekMac]

Pod koniec lat 90. do Afganistanu przybył poszukiwany przez USA w związku z oskarżeniami o terroryzm Osama bin Laden, a talibowie, rządzący Afganistanem od 1997, z którymi łączył go radykalizm poglądów, udzielili mu gościny. Już w 1998 r. USA zażądały jego wydania za zamachy w Kenii i Tanzanii. Talibowie odmówili, zapewniając jednocześnie Al-Ka’idzie ochronę i logistykę dla baz szkoleniowych organizacji w tym kraju

Pozostałe cytaty, które nie będą miały podanego źródła pochodzą z wyżej cytowanego postu.

Pod koniec lat 90. do Afganistanu przybył poszukiwany przez USA w związku z oskarżeniami o terroryzm Osama bin Laden, a talibowie, rządzący Afganistanem od 1997, z którymi łączył go radykalizm poglądów, udzielili mu gościny. Już w 1998 r. USA zażądały jego wydania za zamachy w Kenii i Tanzanii. Talibowie odmówili, zapewniając jednocześnie Al-Ka’idzie ochronę i logistykę dla baz szkoleniowych organizacji w tym kraju

Źródło.

 

W sierpniu 1998 na jeden z obozów należących do organizacji bin Ladena spadły amerykańskie pociski typu Tomahawk. W listopadzie 1999 r. ONZ nałożyła na Afganistan sankcje ekonomiczne, również żądając wydania bin Ladena. Sankcje wzmocniono w styczniu 2001 r. (m.in. zakazem sprzedaży broni do Afganistanu).

 

w sierpniu 1998 r. na jeden z obozów należących do organizacji bin Ladena spadły amerykańskie pociski typu Tomahawk. W listopadzie 1999 r. ONZ nałożyła na Afganistan sankcje gospodarcze, również żądając wydania bin Ladena. Sankcje wzmocniono w styczniu 2001 r. (m.in. zakazem sprzedaży broni do Afganistanu).

Źródło.

 

11 września 2001 roku terroryści z organizacji Al-Ka’ida dokonali zaplanowanego i koordynowanego z terytorium Afganistanu ataku na terytorium USA. Następnego dnia – 12 września – Rada Północnoatlantycka, najwyższe ciało decyzyjne NATO, oświadczyła, że jeśli zostanie ustalone, że atak przeciwko Stanom Zjednoczonym był kierowany z zagranicy, zostanie on uznany za działanie spełniające warunki artykułu 5 Traktatu Waszyngtońskiego (Północnoatlantyckiego) – zobowiązującego do kolektywnej obrony państw członkowskich Sojuszu Północnoatlantyckiego, najważniejszego artykułu traktatu powołującego NATO. 2 października 2001 roku, wszystkie państwa członkowskie NATO oficjalnie uznały, że warunki artykułu 5 traktatu zostały spełnione, co z mocy prawa oznaczało wejście w życie wynikającej z traktatu „klauzuli zobowiązaniowej”, co zobowiązało wszystkie kraje sojuszu do udzielenia Stanom Zjednoczonym niezbędnej pomocy.

 

20 września 2001 r., w trakcie sesji Kongresu, Prezydent Stanów Zjednoczonych George W. Bush postawił władzom Afganistanu ultimatum:

 

Wydać Stanom Zjednoczonym liderów Al-Ka’idy przebywających na terytorium Afganistanu,

uwolnić wszystkich uwięzionych obcych narodowości, w tym 16 obywateli amerykańskich,

zapewnić ochronę zagranicznym dziennikarzom, dyplomatom i osobom niosącym pomoc humanitarną,

zamknąć obozy treningowe organizacji terrorystycznych,

udostępnić Stanom Zjednoczonym pełen dostęp do obozów treningowych organizacji terrorystycznych celem weryfikacji ich zamknięcia.

 

21 września 2001 r. przedstawiciele Talibanu w ambasadzie w Pakistanie odrzucili ultimatum Busha.

 

Celem inwazji na Afganistan było rozbicie i rozbrojenie wojsk podległych rządowi talibów, ustanowienie kontroli nad krajem, zainstalowanie tam demokratycznego rządu oraz zapewnienie warunków odbudowy kraju.

 

11 września 2001 roku terroryści z organizacji Al-Ka’ida dokonali zaplanowanego i koordynowanego z terytorium Afganistanu ataku na terytorium USA. Następnego dnia – 12 września – Rada Północnoatlantycka, najwyższe ciało decyzyjne NATO, oświadczyła, że jeśli zostanie ustalone, że atak przeciwko Stanom Zjednoczonym był kierowany z zagranicy, zostanie on uznany za działanie spełniające warunki artykułu 5 Traktatu Waszyngtońskiego (Północnoatlantyckiego) – zobowiązującego do kolektywnej obrony państw członkowskich Sojuszu Północnoatlantyckiego, najważniejszego artykułu traktatu powołującego NATO^[a]. 2 października 2001 roku, wszystkie państwa członkowskie NATO oficjalnie uznały, że warunki artykułu 5 traktatu zostały spełnione, co z mocy prawa oznaczało wejście w życie wynikającej z traktatu „klauzuli zobowiązaniowej”^[3], co zobowiązało wszystkie kraje sojuszu do udzielenia Stanom Zjednoczonym niezbędnej pomocy.

20 września 2001 r., w trakcie sesji Kongresu, Prezydent Stanów Zjednoczonych George W. Bush postawił władzom Afganistanu ultimatum:

• wydać Stanom Zjednoczonym liderów Al-Ka’idy przebywających na terytorium Afganistanu,
  
• uwolnić wszystkich uwięzionych obcych narodowości, w tym 16 obywateli amerykańskich,
  
• zapewnić ochronę zagranicznym dziennikarzom, dyplomatom i osobom niosącym pomoc humanitarną,
  
• zamknąć obozy treningowe organizacji terrorystycznych,
  
• udostępnić Stanom Zjednoczonym pełen dostęp do obozów treningowych organizacji terrorystycznych celem weryfikacji ich zamknięcia.
  

21 września 2001 r. przedstawiciele Talibanu w ambasadzie w Pakistanie odrzucili ultimatum Busha.

Celem inwazji na Afganistan było rozbicie i rozbrojenie wojsk podległych rządowi talibów, ustanowienie kontroli nad krajem, zainstalowanie tam demokratycznego rządu oraz zapewnienie warunków odbudowy kraju

Źródło.

Mam sprawdzać dalej czy przyznasz się do plagiatowania? A może po prostu weź powklejaj linki do Wikipedii zamiast udawać wielkiego znawcę tematu?

[ziemniacek]

Skad to niezrozumienie ? Tak teksty pochodza z wikipedii chociaz nie wszystko.

Skads to przeciez musze sciagac.

W czym problem ?

 

Mozna by bylo wrzucic do wiki ale to wtedy jedno wielkie linkowanie by bylo...

Jest to jakis pomysl chodz malo czytelny.

[MarekMac]

Skąd to niezrozumienie? Z czegoś takiego jak prawa autorskie, z czegoś takiego jak plagiat. Jeżeli nie piszesz własnych opinii to podajesz źródło. Jeśli cytujesz (czyli dosłownie przepisujesz czyjąś pracę) to zaznaczasz, że to cytat (najpopularniejsze sposoby to kursywa albo cudzysłowy).

Edytuj: i pisze się "choć" od "chociaż", a nie "chodź" od "chodzić".

Edited March 27, 2018 by MarekMac

[Budweiser]

Forum służy głownie do wyrażania swoich opinii i przemyśleń. Jeśli chcesz tworzyć taki temat, to fakty z wikipedii i innych źródeł powinny być co najwyżej podkładem, bądź wtrąceniami do twoich rozważań i poglądów.

 

Nikt raczej nie zamierza korzystać ze tworzonego tu przez ciebie "podręcznika", jako źródła wiedzy, więc obecna forma wydaje się bezcelowa.

 

Zajrzyj, jeśli masz ochotę na to forum: https://forum.historia.org.pl/ - świetne miejsce na takie merytoryczne dyskusje, a konstrukcja tematów w dziale "współczesnym" [jak i pozostałych] z pewnością nakieruje cię na odpowiednie wnioski. Bynajmniej, nie jest to styl który prezentujesz powyżej.

 

Dodatkowo, wymienie źródeł to w zasadzie nie tylko dobry zwyczaj, a raczej obowiązek. Uczą tego już w szkole.

Edited March 27, 2018 by Budweiser

[ziemniacek]

Sporo roboty z tymi zrodlami.

No ale mozna sie dostosowac jak tak bardzo chcecie.

[Yahalom]

Sporo roboty z tymi zrodlami.

No ale mozna sie dostosowac jak tak bardzo chcecie.

 

My chcemy??

Po prostu koledzy zwracając Ci uwagę, zanim narobisz sobie jakiś problemów...

 

Na zakończenie dodam że na terenie Libii działaja oddziały AFRICOM - czyli jednostki Stanów Zjednoczonych.

 

A coś więcej?

W jakich siłach? Jakie zgrupowania? Ile? Gdzie stacjonują? Ile przeprowadzają operacji? Kto ich wspiera?

[ziemniacek]

A coś więcej?

W jakich siłach? Jakie zgrupowania? Ile? Gdzie stacjonują? Ile przeprowadzają operacji? Kto ich wspiera?

 

W Libii Działa VI Flota Stanów Zjednoczonych stacjonująca we włoskim Neapolu.

 

Admirałem floty jest ten pan:

 

 

James G. Foggo III

 

Do Związku Taktycznego należą następujące siły morskie:

 

 

USS Mount Whitney (LCC 20)

 

 

USS Ross (DDG 71)

 

 

USS Carney (DDG 64)

 

 

USS Donald Cook (DDG 75)

 

 

USS Porter (DDG 78)

 

Punktem oparcia 6 Floty Stanów Zjednoczony jest Hiszpański port w Rocie.

6 Flota posiada 40 okrętów różnej wyporności.

175 Samolotów oraz 21 tysięczny personel.

 

Do 6 Floty Stanów Zjednoczony należy także 16 Eskadra okrętów podwodnych mających na stanie:

 

• USS "Nebraska"

• USS "Rhode Island"

• USS "Maine"

• USS "Louisiana"

 

Portem macierzystym jest baza King Bay w stanie Georgia.

 

Zespołem operacyjnym jest tzw Task Force 64.

W jego skład wchodzi wyżej wymieniona 16 Eskadra Okrętów podwodnych z pociskami balistycznymi.

 

Celem Amerykańskiej misji stabilizacyjnej w Libii jest niszczenie oddziałów Al Kaidy oraz Państwa Islamskiego a także doraźna pomoc Libijskiej Armii Narodowej w celu utrzymania i zachowania spokoju w kraju.

 

Żródła:

 

1. Wikipedia

2. c6f.navy.com

3. Twitter

4. NorthAfrica.com

5. The Telegraph

6. Africom.mil

7. Military.com

8. Libya: Background and U. S. Relations (książka)

Edited March 27, 2018 by ziemniacek

[Yahalom]

Ale ja o AFRICOM pytałem...

[ziemniacek]

Ale ja o AFRICOM pytałem...

 

AFRICOM to jest cała nazwa Dowództwa Stanów Zjednoczonych w całej Afryce.

 

W skład AFRICOMU wchodzą:

 

U.S. Army Africa (USARAF)

 

U.S. Naval Forces, Africa (NAVAF)

 

U.S. Air Forces Africa (AFAFRICA)

 

U.S. Marine Corps Forces, Africa (MARFORAF)

 

U.S. Special Operations Command, Africa

 

Combined Joint Task Force – Horn of Africa

 

W Libii nie działają oddziały lądowe dlatego też napisałem o oddziałach morskich bo takie w Libii działają.

Natomiast sam AFRICOM jest tylko główną nazwa wszystkich operacji Amerykańskich w Afryce.

Jak NATO jest strukturą militarną poszczególnych państw.

Tak AFRICOM jest strukturą militarną poszczególnych formacji Stanów Zjednoczonych.

To się po prostu tak nazywa dana struktura dowodzenia.

 

Żródła:

 

1. Wikipedia

2. Własne

Edited March 27, 2018 by ziemniacek

[ziemniacek]

Tak przy okazji poza tematem pisałem ostatnio o Iraku że jest dziwna wojna.

Miało być póki co bez newsów ale może kogoś zainteresuje.

 

Ostatnio odziały PKK (Pracującej Partii Kurdystanu) zajęły wzgórze Sinjar na północ od miasta Sinjar i na Zachód od Mosulu.

 

 

Oraz rzut gdzie to mniej więcej się znajduję patrząc na mapę Iraku:

 

 

Jak wygląda to wzgórze ?

Mniej więcej tak:

Grafika czysto poglądowa bo pochodzi z innego okresu walk.

 

 

Zobaczymy co będzie dalej.

 

Źródła:

 

1. SouthFront

2. Twitter

3. Biblepaedia

Edited March 27, 2018 by ziemniacek

[Budweiser]

Ten temat nadal nie ma sensu, bo nie prezentujesz żadnych swoich poglądów dotyczących działań.

Nie piszesz, że kiedyś wyczytałeś że...,ale jest tak i tak, a twoim zdaniem nie ma to sensu bo...

 

Zasadniczo rozpoczynając temat powinno postawić się pytanie czytającym, które powinno zachęcić do dyskusji. Tu natomiast, nie dość że temat jest dosyć specjalistyczny to jeszcze prezentujesz go w skrótowo-encyklopedycznej postaci.

[ziemniacek]

To nie blog żebym ja sam się na te tematy wypowiadał.

Temat jest dla ludzi.

Żeby oni mogli się na te tematy wypowiedzieć.

Ja zbieram i dostarczam informacji.

Moje zdanie pewne mało kogo obchodzi.

 

I tak staram się dość skrótowo to opisywać bo jak bym się rozpisał to nikt by tego nie zrozumiał.

Ma to być luźny (możliwe najlepiej w wersji graficznej - najłatwiej do analizy i zapamiętania) temat dotyczący konfliktów na świecie.

Jak ktoś będzie się chciał wypowiedzieć to napisze co o tym sądzi.

Lub się mnie o coś zapyta chętnie odpowiem o ile będę wiedzieć.

Edited March 28, 2018 by ziemniacek

[ziemniacek]

5. Somalia

 

Matko jak ja nie lubię pisać o tym kraju.

Mało danych niewiele się wie i jest sporo niedomówień.

Chodź na pierwszy rzut oka wszystko wygląda na dość proste i zrozumiałe.

 

Geneza Konfliktu:

 

Wojna w Somalii trwa od lat 80. ubiegłego wieku. Wybuchła, gdy w kraju doszło do buntu przeciwko trwającym od 1969 r. dyktatorskim rządom wojskowego prezydenta gen. Mohammeda Siada Barrego. W 1991 r. rebelianci obalili w końcu dyktatora, ale natychmiast wszczęli między sobą wojnę o władzę i podział łupów.

 

Wojna i klęska głodu skłoniły do interwencji wojskowej ONZ i USA, które wysłały do Somalii kilkadziesiąt tysięcy żołnierzy. Interwencja zakończyła się katastrofą jesienią 1993 r,. po owianej złą sławą bitwie w Mogadiszu (zginęło ok. 20 Amerykanów i prawie 2 tys. Somalijczyków), a dwa lata później Amerykanie i ONZ wycofali się z Somalii, pozostawiając ją samą z lokalnymi watażkami i przywódcami klanowymi.

 

Somalia stała się państwem upadłym, pozbawionym rządu, administracji, policji, wojska i sądów. Secesję ogłosiły prowincje Somaliland i Puntland, a kontrolę nad wybrzeżami Morza Czerwonego przejęli piraci. Kres chaosowi położyli dopiero somalijscy talibowie, fanatycy muzułmańscy, którzy na wzór radykałów z Afganistanu skrzyknęli się w partyzanckie wojsko i wiosną 2006 r. pokonali klanowych watażków, zajęli Mogadiszu i po raz pierwszy od 1991 r. narzucili rządy całemu krajowi.

 

Po władzę sięgnęli jednak w czasie, gdy Amerykanie już piąty rok toczyli światową wojnę z dżihadystami. Po pół roku rządów w Mogadiszu talibów obaliła sprzymierzona z USA etiopska armia, która na prośbę Waszyngtonu najechała Somalię. Przez następnych pięć lat w kraju trwała wojna między talibami, którzy odrodzili się w partyzantce Al-Szabab, oraz okupującymi Somalię Etiopczykami, Kenijczykami (wkroczyli do Somalii w 2011 r.), a także przysłanymi im na pomoc wojskami pokojowymi Unii Afrykańskiej. W wojnie z somalijskimi dżihadystami uczestniczą też Amerykanie. Amerykańscy komandosi dokonują zbrojnych rajdów w Somalii, a amerykańskie samoloty bezzałogowe bombardują bazy partyzantów.

 

W rezultacie w 2011 r. talibowie zostali wyparci z Mogadiszu, a w następnych latach sojusznicze wojska odebrały im niemal wszystkie porty, dzięki którym partyzanci zaopatrywali się w broń i zarabiali pieniądze na wojnę. Somalijscy dżihadyści stracili też swojego przywódcę Ahmeda Abdiego Godane - został zabity w 2014 r. przez USA (zastąpił go szejk Ahmad Umar Abu Ubajdah). Osłabieni i rozbici talibowie nie podejmują już otwartej wojny, ale wciąż sięgają po terror i co kilka tygodni dokonują zamachów bombowych w Mogadiszu. Celami zamachowców są zwykle pałac prezydencki, lotnisko przerobione na główną bazę wojsk Unii Afrykańskiej, a także stołeczne hotele i restauracje, które zaczęli otwierać wracający z emigracji Somalijczycy, korzystając ze względnego spokoju w stolicy. Wiosną w Mogadiszu odbyły się już drugie targi książki, jeszcze w tym roku powstanie pierwsze nowoczesne centrum handlowe.

 

Strony Konfliktu:

 

Rząd Somalii

 

Wsparcie:

 

- Stany Zjednoczone

- Wielka Brytania

- Francja

 

Dobre kontakty z Putlandem.

 

Putland

 

Putland to autonomiczny region Somalii.

Zależny od Somalii ale mając pewną suwerenność.

Warto dodać że prowadzi on konflikt z "neutralnym" Somalilandem oraz to że zdecydowana większość baz Piratów Somalijskich znajduję się właśnie na terytorium Putlandu.

Putland ma wsparcie tylko rządu Somalijskiego.

 

Galmudug

 

Galmudug to samozwańczy region autonomiczny w północnej Somalii.

Posiadają konflikt z Putlandem.

Mimo zawieszenia broni wciąż dochodzi do walki między tymi regionami.

Galmudug ma ostro na pieńku z Somalijskimi Piratami.

Obecnie Gamudug wspiera Rząd Somalijski ale posiada własną armie czy administracje.

Jest bardziej zależy od Rządu Somalijskiego niż Putland czy Somaliland.

 

Somaliland

 

Geneza Powstania:

 

Do 1960 Somaliland był protektoratem brytyjskim, następnie na krótko był niepodległy, by później, wraz z posiadłościami włoskimi, stworzyć Republikę Somalii. 18 maja 1991 roku Somaliland w obliczu załamania się rządu somalijskiego wystąpił z unii i ogłosił swoją niepodległość. Nowe państwo nie zostało uznane przez społeczność międzynarodową, co nie przeszkodziło mu w stabilnym istnieniu, podczas gdy pozostałe tereny Somalii są pogrążone w wojnie domowej.

 

Wsparcie:

 

- Wielka Brytania

- Zjednoczone Emiraty Arabskie

 

AMISOM

 

AMISOM to operacja pokojowa Państw Unii Afrykańskiej mającej na celu zapewnienia pokoju w całej Afryce.

Do Unii Afrykańskiej należą wszystkie państwa Afryki.

 

 

W Somalii operacje pokojowe przeprowadzają członkowie AMISOM w składzie:

 

- Uganda

- Burundi

- Dżibuti

- Kenia

- Etiopia

- Nigeria

- Ghana

- Malawi

 

Siły AMISOM użyte w Somalii to ponad 22 tysięcy żołnierzy.

Dla porównania Rząd Somalijski posiada 12tysięcy żołnierzy.

 

Ḥarakat ash-Shabāb al-Mujāhidīn znane jako Asz-Shabab

 

Asz-Shabab nie posiada żadnego wsparcia.

Jednakże warto dodać że w Somalii jest filią Al Kaidy co jest jedynym ewenementem na skale światową żeby ugrupowanie terorystyczne działające na terenie danego kraju było zależne od innej organizacji która na danym terytorium nie występuje.

To tak jak by w wojnie Izraelsko-Libańskiej tamtejszy (Libański) Hezbollah był zależny od Chin które go wspierają.

Mniej więcej tak to wygląda.

Asz-Szabab jest także nazywany Szebabami.

 

Państwo Islamskie

 

Daesh posiada bardzo niewielkie oddziały w Somalii liczące około 300 osób.

"Zajmują" chodz to za duże słowo tereny w prowincji Bari na północy kraju.

 

 

Warto jednak o nich wspomnieć bo obecnie zdecydowana wiekszość oddziałów Somalijskich Piratów działających na terenie Putlandu jest lojalna wobec Państwa Islamskiego.

I właśnie z nich czerpie ono zyski.

Liczba Somalijskich Piratów na moje oko jest nie do ustalenia...

 

Obecna Sytuacja.

 

Konflikt w Somalii od 2009 roku (5 faza) wyglądał tak:

 

 

Na dzień dzisiejszy sytuacja wygląda następująco:

 

 

Można sobie porównać.

 

W Somalii działa też AFRICOM.

Ich ostatnia akcja:

 

 

Somalia na chwile obecną jest państwem mozna rzec upadłym.

Zamachy terrorystyczny są statystycznie co... 3dni.

A takie obrazki jak jeden z ostatnich zamachów to codzienność:

(Mogadiszu)

 

https://twitter.com/...2436615/video/1

 

Kolejny temat to Jemen.

 

Żródla:

 

1. Wikipedia

2. Twitter

3. Livemap.com

4. Jihadeology

5. National-Geographic

6. RadioVaticana

7. PCH24.pl

8. Polityka Globalna

9. FrontPageMag.com

10. CriticalTrhreats.org

11. MrKowalzki21.Blogspot

12. Africom.mil

13. Al-Katāi'b Media Foundation

14. HistoryScoper

15. JihadWatch

16. Własne

Edited March 28, 2018 by ziemniacek